Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

και η τελευταια ελπιδα ευτυχιας χαθηκε εκεινο το ξημερωμα

Κρυβεις την θλιψη σου πισω απο ενα μεικ-απ και ενα ωραιο χαμογελο. Καλυπτεις το κενο σου μ΄ενα ποτηρι κρασι που δεν λεει ποτε να τελειωσει.

Κι ομως. Καποια στιγμη ερχεσαι αντιμετωπος με ολα αυτα.

Καθε μερα ζηλευεις τους ανθρωπους γιατι ξερεις οτι δεν εισαι ενας απο αυτους..

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Εμείς ανήκουμε αλλού
εμείς ανήκουμε στο κρύο

άχρηστο σώμα, μπερδεμένο μυαλό
ψύγματα δέρματος βρωμίζουν το σαλόνι μου

σαν πάχνη

τα πρόσωπα παγώνουν
το δέρμα καλύπτει τα πάντα

Η δική μου ευθυγράμμιση ήταν αποτυχημένη
Απορώ γιατί ήρθα.